ขั้นตอนการเตรียมและเตรียมความพร้อมของวงสวิงกอล์ฟเกี่ยวข้องกับตำแหน่งที่ถูกต้องก่อนที่วงสวิงจะเริ่มขึ้นจริง มีหลายปัจจัยที่ต้องพิจารณา และการละเลยประเด็นสำคัญตั้งแต่ต้นจะนำไปสู่ปัญหาในภายหลัง
เหนือสิ่งอื่นใด ไม้กอล์ฟควรวางราบอยู่ด้านหลังลูกบอล นักกอล์ฟควรถือไม้กอล์ฟไว้ในมือโดยให้มือทั้งสองข้างชี้ตรงลงมาจากไหล่ ควรงอเข่าอย่างสบายและเหยียดร่างกายส่วนบนไปข้างหน้า มือขวาอยู่ต่ำกว่ามือซ้ายซึ่งเอียงไหล่ขึ้น น้ำหนักจะกระจายระหว่างเท้าเท่าๆ กัน โดยส่วนใหญ่อยู่ที่อุ้งเท้า
สุดท้าย ก้านไม้กอล์ฟจะเอียงไปข้างหน้าเล็กน้อย โดยให้หน้าไม้ตั้งฉากกับเป้าและเท้าขนานกับเส้นเป้า
ส่วนแบ็คสวิงของวงสวิงกอล์ฟเริ่มต้นเมื่อไม้กอล์ฟเริ่มเคลื่อนกลับ และสิ้นสุดเมื่อเพลาไม้ขนานกับพื้น ในช่วงเวลาสั้นๆ นี้ จะต้องเคลื่อนไหวปุ่มต่างๆ หลายครั้งเพื่อให้วงสวิงเป็นไปตามเส้นทาง
ในความเป็นจริง ควรเหวี่ยงไม้กอล์ฟไปด้านหลังเพื่อให้ก้านชี้ไปยังเป้าหมายเมื่อขนานกับพื้น ในเวลาเดียวกัน หน้าไม้ควรก้มลงเล็กน้อย และไม่ควรปล่อยให้ข้อมืองอในช่วงแรกของวงสวิง
ส่วนแบ็คสวิงของวงสวิงกอล์ฟเริ่มต้นที่จุดสิ้นสุดของแบ็คสวิง แบ็คสวิงจะสิ้นสุดเมื่อสวิงถึงจุดสูงสุด มีหลายพื้นที่ที่ต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษเมื่อขึ้นไปถึงยอดเขา
แขนซ้ายควรเหยียดตรงและส้นเท้าซ้ายควรอยู่บนพื้น เว้นแต่ปัญหาด้านความยืดหยุ่นจะกำหนดเป็นอย่างอื่น เข่าขวาควรงออยู่ และเข่าซ้ายควรชี้ไปทางลูกบอล สะโพกจะหมุนแต่ไม่เลื่อนกลับ น้ำหนักยังคงไหลไปทางเท้าขวาในขณะที่ศีรษะยังคงอยู่ในกล่อง กระบวนการทั้งหมดควรทำด้วยความเร็วที่ช้ากว่าการสวิงลงเพื่อให้กระทบกับลูกบอลอย่างทรงพลัง
ด้านบนของวงสวิงกอล์ฟตรงกับจุดกึ่งกลางระหว่างตำแหน่งเตรียมพร้อมและโมเมนต์กระแทก มันแสดงถึงตำแหน่งสูงสุดของมือและจุดเปลี่ยนระหว่างการสวิงขึ้นและสวิงลง
ข้อมือซ้ายควรแบนด้านบนและมุมของกระดูกสันหลังควรใกล้เคียงกับมุมตอนเตรียมการ ก้านไม้กอล์ฟควรชี้ไปยังเป้าหมาย และควรขนานกับพื้นเล็กน้อย หลังของคุณควรหันไปทางเป้าหมายและข้อมือของคุณควรงอจนสุด
ส่วนดาวน์สวิงของวงสวิงกอล์ฟจะสอดคล้องกับระยะหลังด้านบนของวงสวิง ในขณะที่มือและไม้กอล์ฟเคลื่อนลงด้านล่างไปสู่การกระแทกกับลูก
สะโพกของคุณควรเริ่มยืดออกก่อนแต่ไม่ควรเลื่อนไปข้างหน้ามากเกินไป ควรช่วยให้ถ่ายเทน้ำหนักไปที่เท้าหน้าซ้ายได้อย่างราบรื่น โดยที่ไหล่ของคุณผ่อนคลายไปพร้อมๆ กัน ควรรักษาบานพับของข้อมือไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และหัวไม้กอล์ฟของคุณควรเดินไปตามเส้นทางที่นำไปสู่มุมฉากไปยังเป้าหมายที่กำลังกระแทก ซึ่งเป็นขั้นตอนต่อไป กระบวนการทั้งหมดควรดำเนินการด้วยความเร็วที่เร็วกว่าความเร็วในการยกไม้กอล์ฟอย่างเห็นได้ชัด
ช่วงเวลาแห่งการกระแทกคือช่วงเวลาเดียวที่ร่างกายของคุณ - ผ่านไม้กอล์ฟ - สัมผัสลูกบอลจริงๆ หรือมีผลกระทบใดๆ กับมัน แม้ว่าการเดินทางอันยาวนานนำไปสู่การปะทะ แต่ก็ยังมีองค์ประกอบสำคัญบางประการที่ต้องมุ่งเน้นเพื่อที่จะตีลูกตรงไปยังสิ่งที่ควรเป็นช็อตตรง
เมื่อปะทะ มือของคุณควรอยู่หน้าลูกบอล แคมเบอร์ของคุณควรอยู่ใกล้กับแคมเบอร์ของกระดูกสันหลัง ณ ที่อยู่ ดวงตาของคุณควรจับจ้องไปที่ลูกบอล และสะโพกและมือของคุณควรหันหน้าไปทางเป้าหมายหรือมองไปทางขวา ควรเหวี่ยงช็อตเหล็กลง ในขณะที่ไม้ควรเหวี่ยงหลังจากที่ไม้กอล์ฟถึงจุดต่ำสุดของส่วนโค้งของวงสวิง เมื่อหัวไม้กอล์ฟยกขึ้น
ลำดับการปล่อยและการขยายวงสวิงเกิดขึ้นหลังจากการกระแทก สอดคล้องกับเวทีก่อนการตั้งท่ากอล์ฟครั้งสุดท้าย การกระทำของวงสวิง
คำว่า "ยืด" มาจากการที่ระหว่างปล่อยแขนควรยืดออกจนสุด นอกจากนี้ มุมกระดูกสันหลังของคุณควรเป็นมุมเดียวกับมุมที่เกิดแรงกระแทก ซึ่งหมายความว่าคุณควรต้านทานความอยากที่จะยืดร่างกายให้ตรง การ "ม้วน" ปลายแขนและมือของคุณเริ่ม "ม้วน" ระหว่างการสวิงดาวน์สวิงจะทำให้การหมุนเสร็จสมบูรณ์ โดยที่มือข้างใต้ไม้กอล์ฟจะนำทางคุณจากด้านบนไปยังเป้าหมาย
แม้ว่าจะเกิดขึ้นหลังจากการสัมผัสกับลูกบอล แต่ตำแหน่งร่างกายของคุณในระหว่างการติดตามจะบ่งบอกถึงการกระทำก่อนหน้านี้ การมุ่งเน้นไปที่การไปถึงตำแหน่งต่อเนื่องที่เหมาะสมจะช่วยให้คุณดำเนินการระยะสวิงกอล์ฟก่อนหน้านี้ได้อย่างถูกต้อง
เหนือสิ่งอื่นใด มือของคุณควรปล่อยตามธรรมชาติหลังจากปล่อยข้อมือแล้ว มือและหัวไม้กอล์ฟของคุณควรพันกลับเข้าหาร่างกายของคุณเมื่อน้ำหนักตัวของคุณเคลื่อนไปทางเท้าซ้าย สุดท้าย สะโพกของคุณควรหันไปทางเป้าหมาย และคุณควรต้านทานแรงกระตุ้นให้หยุดวงสวิงหลังจากที่ไม้กอล์ฟตีลูก ให้ติดตามผลอย่างภาคภูมิใจและสูงส่งแทน ไดรเวอร์ของคุณมีโครงสร้างที่แตกต่างจากไม้กอล์ฟอื่นๆ นอกจากนี้ ยังสัมผัสกับลูกบอลขณะยกขึ้นจากพื้นบนแท่นที ดังนั้นจึงมีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างวิธีตีลูกด้วยเหล็กและเวดจ์ กับวิธีตีลูกด้วยไม้กอล์ฟ
ในแง่ของตำแหน่งที่อยู่ของคุณ ลูกบอลจะถูกวางไปข้างหน้าในท่าทางของคุณ สอดคล้องกับหลังเท้าหน้าของคุณ ตำแหน่งนี้จะช่วยให้ผู้ขับขี่ "ตีขึ้น" ขณะที่ไม้กอล์ฟยกขึ้นจากจุดต่ำสุดของสวิงอาร์ค
เนื่องจากไดรเวอร์ของคุณอาจมีก้านที่ยาวกว่าไม้กอล์ฟอื่นๆ ลูกกอล์ฟจึงอยู่ห่างจากเท้าของคุณมากขึ้น ขณะที่มือของคุณก้าวไปข้างหน้าเพื่อตีลูกบอล มุมของกระดูกสันหลังจะเอียงไปด้านหลังเล็กน้อย โดยน้ำหนักมากกว่าครึ่งหนึ่งจะอยู่ที่เท้าหลัง
เพื่อที่จะตีลูกไปไกลจากแฟร์เวย์ วงสวิงของนักกอล์ฟน่าจะตีได้ตราบเท่าที่ความสามารถทางกายภาพของคุณเอื้ออำนวย ซึ่งตรงกันข้ามกับการยิงลิ่มซึ่งมีความแม่นยำมากกว่าระยะไกล คุณควรรักษาระนาบสวิงให้เรียบขึ้นอีกครั้ง ซึ่งตรงกันข้ามกับเว็ดจ์ของคุณ เนื่องจากมีก้านที่ยาวกว่าของไม้กอล์ฟ
